home

maandag 22 augustus 2011

Shangri la (het verloren paradijs)



De volgende dag genieten we nog even van de tijgersprongkloof. We wandelen direct omhoog en wandelen door allerlei gewassen. Yorick heeft de smaak behoorlijk te pakken en wil hoger en hoger. Gelukkig doen we dat niet want het is nog een hele weg terug. Bij guesthouse Woody staat Wu alweer klaar om verder te reizen. Hij geeft behoorlijk gas. Wanneer we hem vragen wat langzamer te rijden geeft hij aan dat hier wel erg vaak rotsen naar beneden kletteren. Dan maar doorgassen. De woeste kloof gaat langzaam over in een groene en platte vlakte en we genieten van de geuren die ons nu tegemoet komen. We herkennen het. Het zijn de geuren van Nepal! Waarschijnlijk is het dus de hoogte die andere geuren verspreidt. We komen inmiddels bij bashatai aan. Opnieuw een heilige berg, met afgevlakte witte stenen en lichtblauwe wateren. Opnieuw een klim, maar het eerste gedeelte leggen we te paard af. Paul zeggen ze al dat zo'n bergpaardje hem niet dragen kan. Bij mij twijfelen ze. Ook het paard vertrouwt mijn gewicht niet en weigert 2 keer door te lopen. Vervolgens drentelt hij telkens van het pad af. Ik glij daardoor van het zadel en belandt telkens in de struiken. Ben daarom ook blij aan te komen. De kinderen genoten duidelijk meer! Na een korte stop rijden we in 1 ruk naar shangri la. Nou Gerard Joling, wij hebben het gevonden hoor!!! En het is geweldig! We logeren in een houten guesthouse, met uitzicht op goude stupa en idem tempel. Het is hier nog echt hippiestyle. Heel relaxt, met cafeetjes, veel houten guesthouses en handmade winkeltjes. De straten zijn van oude stenen, helemaal glad en afgesleten. Wanneer het regent zal het hier spekglad zijn! Na een heerlijk diner bij arro khampa, een restaurantje gerund door een Frans-Chinees stel gaan yemaya en ik nog de straatjes in. We belandden in een dansfestijn. Er is elke avond op de 2 pleintjes muziek met Tibetaans dansen. Wij doen natuurlijk mee! Daarna gaan we nog een rondje Ohm-Ma-Ne-padme-Hom, langs de gebedstrommels rondom de stupa. We eindigen ons vrouwenavondje met een bezoek aan de tempel en vandaar een geweldig uitzicht op de dansende menigte op het plein. Wauw, wat een mysterieuze stad is dit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten